“Non-verbale communicatie…”
iets laten merken zonder woorden,..
“sprekende ogen”,.. lichaamstaal…
een blik, een houding..
Mannen gebruiken in hun taal een kleine 80% non-verbale, vergeleken tot de dames die 90% van hun communicatie non-verbaal doen,..(tenminste volgens een onderzoek op nu.nl..)
Het lastige is dat de ander die non-verbale comm weer voor zichzelf moet omzetten en er de boodschap uit moet halen die de ander bedoeld.
Nu is dat binnen een vriendengroep iets minder van belang dan tussen een stelletje..
Juist binnen een relatie zijn de kleinste dingen allang besproken voordat er woorden over vallen.
Ik denk dat juist als je in gedachte bezig bent met een vraagstuk dat je lichaam zich ernaar gedragen, je gaat je terughoudend opstellen of je lacht meer, je houding kan vrolijk worden omdat de gedachte je blij maakt, of als je serieus over een vraagstuk nadenkt en over een keuze die je hierin moet maken dan kan je afwezig zijn..
Nou zijn dit vrij duidelijke situaties met een duidelijke oorzaak, maar er zijn er zo nog legio die we zelf niet eens doorhebben,..
Let maar eens op de mensen om je heen en probeer eens te bedenken in wat voor gedachtestaat ze zitten.
Vaak wordt non-verbaal nog eens versterkt door emoties, of juist dat emoties de non-verbaal inzet..
Het lastige voor de andere partij is dat ze vaak niet weten hoe ze op die tekens moeten reageren,..geldt denk ik voor iedereen..
Volgens sommige heb ik een sprekend gezicht, helaas weet ik zelf als geen ander dat mijn gezicht soms dingen zegt die mijn mond niet wil zeggen.
Een masker waar ik het laatst over had, kan op die manier je gevoel voor een ander verhullen..
Soms is dat maar goed ook…
In woorden kan je geschreven geen gevoel leggen, maar je kan wel gevoel in gesproken woorden leggen..
In deze “moderne” tijd, van msn en sms, mms, rsi, en wappen, iedereen heeft ondertussen een adres dat begint met www. …
Juist daarin komen vaak de zinnen anders over dan dat je ze bedoelt, je kan je makkelijk mooi voordoen.. de ander ziet toch niet je non-verbaal…
En daar komt dan weer die oude bekende om de hoek kijken: Vertrouwen….
Wie o wie, is te vertrouwen… en waarop is dat gebaseerd,.. Gevoel of Keuze…. ;)
Een gedachte,
Pinball
4 Comments:
he nick,
ik heb je blog herondekt!
ga zeker weer vaker kijken en lezen, mooi stukje.
Keep me posted,
liefs Hester
goeie blog weer pin. En ja, non verbale communicatie is (soms/vaak) lastig te onderscheiden. Nouja, onderscheiden niet, maar het vertalen naar de juiste betekenis wel.
en vertrouwen? Voor mij is het een gevoel EN een keuze. Je maakt de keus om iemand te vertrouwen omdat je een goed gevoel over/bij die persoon hebt.
Gods zegen! knuf
blog tijd: 9.20 pm, maar het is hier toch echt 6.20 am.... staat ie op US west coast ofzo?
knuf! :)
Goed stukje. Ikzelf zie het ook wel een beetje zoals Jesse het al eerder heeft verwoord....
Vertrouwen is een keuze én een gevoel. Vaak maak je keuzes op basis van je gevoel. Maar natuurlijk moet niet alleen je gevoel de basis voor vertrouwen vormen. Gevoel én verstand moeten weten en ervaren dat er vertrouwen is en kan zijn.
Ik vertrouw jou! ;)
hug, van mij (Janneke)
Post a Comment
<< Home